ပညာဆုိတာဘာလည္း။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာပညာ၇ွိမ်ားကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး အဓိပ္ပါယ္ ဖြင္႔ဆုိခဲ႔ၾကသည္။ ျမန္မာ႔အဘိဓာန္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္တြင္ "အသိဥာဏ္၊ ခြဲျခားေ၀ဖန္ႏုိင္စြမ္းေသာဥာဏ္" ဟုဖြင္႔ဆုိထားသည္။ ေ၇ွးပညာ၇ွိတုိ႔က ပါဠိလုိဖြင္႔ဆုိခဲ႔ ၾကသည္မွာေတာ႔ "ပကာေ၇န ဇာနာတီတိ ပညာ-အထူးထူးအျပားျပားကုိ ပုိင္းျခားသိျမင္တတ္ေသာ သတ္တိစြမ္း" ဟုဖြင္႔ဆုိခဲ႔ၾကသည္။
ေလာကနီတိတြင္ေတာ႔ .."သိပ္ပသမံ ဓနံနတ္ထိ၊
သိပ္ပေစာ၇ံ နဂဏွန္တိ၊
ဣဓေလာေက သပ္ပမိတ္တံ၊
ပ၇ေလာေက သုခ၀ဟံ။"
(၁)ပညာမ၇ွိသူသည္ ဥစ္စာမ၇ႏုိင္၊
(၂)ပညာသည္ ခုိးသူတုိမယူခုိးႏုိင္၊
(၃)ပညာႏွင္႔တူေသာ အေဖာ္မြန္သည္ ဣေလာကဥ္ မ၇ွိ၊
(၄)ေနာင္ဘ၀ဥ္လည္း ခ်မ္းသာသုခကို ေဆာင္ႏုိင္၏။
"ပညာကုိ ဘယ္လူဆုိးတုိ႔
ယူခုိးလုိ႔ ပါပါ႔မယ္
အတတ္ကယ္ ပညာႏွင္႔
ဥစ္စာဘယ္တူၾကလိမ္႔
ေလာကလူ႔၀ယ္။
ဓမ္မနီတိခ်ဳိး"
ဥာဏ၀န္ေတာ ကမ္မသိဒ္ေဒါ-ဥာဏ္ပညာ၇ွိသူသည္ အမႈကိစ္စ အားလုးံကုိ ျပီစီးေစ၏။
ပညာနဲ႔ပက္သက္ေသာ စကားပုံ အခ်ဳိ႕ကေတာ႔.....
ပညာသင္ခါ မ၇ွက္၇ာ၊
ပညာ၇ွာ ပမာသူဖုန္းစား
ငယ္စဥ္အခါ ပညာ၇ွာ
ပညာ၇ဲ၇င္႔ ပြဲလယ္တင္႔
ပညာကုိလုိေသာ မပ်င္းႏွင္႔
ပညာေ၇ႊအုိး လူမခုိး (ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္တြင္ေတာ႔ "ေရႊအုိး၇ိွမွ ပညာ၇"ဟုဆုိလာၾကသည္။)
ပညာႏွင္႔ပက္သက္ေသာ ေ၇ွးေခတ္၊ ယခုေခတ္ ကဗ်ာေတြ မ်ားစြ၇ွိပါေသးသည္။
ဗုိလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ပညာပက္သက္ေသာ ေ၇းသားခ်က္ တခ်ဳိ႕ ကုိတင္ျပလုိပါသည္။
ပညာသည္ စာအုပ္ထဲတြင္သာ ၇ွိသည္မဟုတ္၊
စာအုပ္ကုိေက်ာ္၇ဳ္ ျမင္ႏုိင္စြမ္းကုိေစာင္ေစ၇မည္။
ပညာဆုိသည္မွာ စာအုပ္စာေပဖတ္၇ဳ္ စာသိမႈကုိ ပညာဟုမဆုိေပ။ ပညာသည္အတုိင္းအဆမထင္
အလြန္က်ယ္ေျပာနက္နဲလွေပသည္။
ေလာကျပင္က်ယ္တည္းဟူေသာ ေက်ာင္းၾက္ီဥ္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ပုခတ္တြင္းမွသည္ ေျမၾကီး
ထဲသုိ႔ေ၇ာက္သည္အထိ ပညာသင္သားမ်ားသားမ်ားသားျဖစ္ၾကသည္။
ပညာတတ္သူသည္ ေလာက၇ွိ အ၇ာ၇ာအားလုးံကုိ အခြင့္အလမ္းလုိက္ ဆင္ျခင္သုးံသပ္ႏုိင္
စြမ္းေသာဥာဏ္ပညာကုိလည္းေကာင္း၊ မိမိအျမင္အ၇ စိတ္ေနစိတ္ထား စိတ္ဓာတ္တုိ႔ကုိလည္းေကာင္း
(Emotion of the Education) ျပဳျပင္စီမံထားခဲ့သူသာျဖစ္သည္။
B.A ပင္ေအာင္ေစကာမႈ၊ ပါရဂူဘြဲ႕ ၾကီးပင္ရေစကာမႈ၊ ပထမေက်ာ္ဘြဲ႔ပင္ေအာင္ေစကာမူ၊ အသက္
အရြယ္မည္မွ်ပင္ၾကီးေစကာမူ ပညာဆုိေသာသဘာ၀အဓိပ္ပါယ္ကုိ ေကာင္းစြာသုးံသပ္နာလည္ျခင္း မရွိခဲ့ေသာ တကယ္အရာမေ၇ာက္၊ အသုးံမ၀င္ေပ။
ပညာသည္ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂႏွင့္ ယွဥ္ရမည္။ ေလာကဥ္လက္ေတြ႔အသုးံၾကရမည္။
ပညာတြင္ သညာလည္းပါသည္။ ဥာဏ္ႏွင့္လည္းယွဥ္ရမည္။
ေမြးကတည္းက ေသသည္အထိ အယူ၀ါဒ အေျပာင္းအလဲမရွိသူသည္ ပညာတတ္ဟုမဆုိႏုိင္ေပ။
ဆရာၾကီးပီမုိးနင္း ကေတာ႔
အဘယ္ပညာမဆုိ အစသာခတ္၏။ ခတ္ေသာအပုိင္းကုိ ေက်ာ္မိသည္ႏွင့္ တစ္ျပဳိင္တည္း
လြယ္ေသာတခါးပြင္႔ေလသည္။ ၄င္းအျပင္ ပညာရပ္တစ္ခုသည္ အျခားပညာရပ္တစ္ခုအတြက္ အေထာက္အကူေပးေလရာ တုိးေလ အတုိးျမန္ေလျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ဦေဇာတိက
ဘ၀တစ္ခုလုးံဟာ ေက်ာင္းပဲ။ ေမြးတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး ေသသည္အခ်ိန္ထိဟာ ေက်ာင္ေနေနတာပဲ။
ဒီဘ၀မွာ ေတြ႕ ၾကဳံရမွ် ကိစ္စေတြအားလုးံနဲ့ ျမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ်၊ ေကာင္းတာေရာ၊ ဆုိးတာေရာ တစ္ခုမက်န္ အားလုးံဟာ သင္ခန္းစာေတြပဲ။ ယူတတ္ရင္ ပညာနဲ့ အသိရတယ္။ ယူတတ္ဖုိ့ဆုိတာလည္း သတိရွိမွ ျဖစ္မယ္။ ေမ့တိေမ့ေလွ်ာ့ေနရင္ေတာ့ ပညာမရဘူ၊ အသိဥာဏ္မရဘူး။
(မွတ္ခ်က္။ ။ဒီစာေတြအားလုးံဟာ ကၽြန္ေတာ္ခတ္ငယ္ငယ္က မွတ္ခဲ့တဲ့ မွတ္စုစာအုပ္ေလးေတြ ထဲက ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ. ဒီBlog ေလးထဲကေန အားလုးံကုိ ေ၀ငွေပးလုိက္ပါတယ္။)
Labels: ႔ပညာတန္ေဆာင္ ဆင္မီးေရာင္.... |
ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ ကုိသိန္းစုေရ. ဆက္လက္ျပီး ေရးသားမွ်ေ၀ေပးပါဦး ခင္ဗ်ာ. ခုလုိေစတနာထားတတ္တဲ႔ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ ေပၚလာတဲ႔အတြက္ အတုိင္းမသိ၀မ္းသာမိပါတယ္လုိ႔လည္း ေျပာပါရေစ..